Publikacje naukowe członków naszego Oddziału O Towarzystwie Przyjaciół Żołnierza Polskiego
W indeksowanym w bazie Index Copernikus International Journals Master List (ICV 2019 = 46.01) „Bibliotekarzu Lubelskim” 2021 na stronach 81-116 ukazał się jego artykuł naszego kolegi red. Stanisława Dąbrowskiego zatytułowany: Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego.
Treścią opracowania są opisy powstania i działalności Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego w okresie I wojny światowej na terenach byłego Królestwa Polskiego okupowanych przez mocarstwa zaborcze: carską i bolszewicką Rosję (1917-19); nieudane próby zalegalizowania TPŻP na terenach podległych administracji niemieckiej (1917); w okresie międzywojennym działalność TPŻP na terenie województwa lubelskiego (1918-22) i w Polsce „ludowej” – działalność TPŻP i TPŻ (1944-50).
Obie organizacje: Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego i Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza stały się bazą do powołania Ligi Przyjaciół Żołnierza (1950-62), a następnie działającej dziś Ligi Obrony Kraju. Koła i kluby Oficerów Rezerwy LOK, stały się natomiast podstawą utworzenia w 1981 r. Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego – dzisiaj: Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Podstawowymi źródłami informacji na ten temat są dotychczasowe opracowania naukowe profesorów: Jana Snopko i Jana Konefała, a także dziesiątki artykułów prasowych, głównie: „Ziemi Lubelskiej”, „Głosu Lubelskiego”, „Rzeczpospolitej”, „Polski Zbrojnej”, „CZATY”, artykułów zamieszczanych w wydawnictwach naukowych, dokumenty archiwalne z Archiwów: Akt Nowych, Arch. Państwowego Lubelskiego, Fundacji Zamojskich, ZG LOK.
Ze wstępu: Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego (1917–1922, 1944–1946) Pierwsza wojna światowa, w której starły się trzy największe mocarstwa ówczesnej Europy: cesarstwa Austro-Węgier, Niemiec i carskiej Rosji spowodowała nie tylko upadek wspomnianych mocarstw, ale przede wszystkim utratę życia przez 8,5 mln żołnierzy oraz 5 mln cywilów. Rannych zostało 30 mln żołnierzy, w tym trwałego kalectwa doznało ok. 7 mln. Polacy walczący w armiach zaborczych, wielkiej koalicji, w armiach USA i Francji, w legionach Piłsudskiego ponieśli stratę ok. 500–550 tys. żołnierzy, 300–400 tys. ofiar cywilnych, 950 tys. w wyniku chorób zakaźnych. Naród polski we wszystkich zaborach, w Stanach Zjednoczonych i we Francji od 1917 r. starał się organizować pomoc rannym i chorym żołnierzom, tworząc pomocowe komitety czy stowarzyszenia, które w wolnej Polsce stały się członkami stowarzyszonymi w Polskim Białym Krzyżu, a na terenie ówczesnego województwa lubelskiego utworzyły Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego (1918–1922).
Stanisław Jan Dąbrowski – Prezes Honorowy Lubelskiej Organizacji Wojewódzkiej Ligi Obrony Kraju im. Tadeusza Kościuszki; wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Lublinie.
TVP Łódź wyemitowała 13 stycznia o godz. 19.15 w program Leszka Bonara z cyklu KULTURALNA ZIMA,w którym kilka minut poświęconych było pamięci Janusza Gniatkowskiego, a raczej książce o Nim, którą napisał Janusz Świąder. Dobrze ją już znamy, twierdzi wdowa po piosenkarzu, wszak ukazało się jej nowe wydanie z płytą, zawierającą kilka piosenek Janusza. Krystynie Maciejewskiej- Gniatkowskiej udało się zrobić zdjęcie podczas nagrywania programu.