Siemion o powojennych latach na Kaszubach

Nowa powieść Piotra Siemiona – jednego z wnuków naszego dziadka Mikołaja Siemiona, przed II wojną kierownika szkoły w Krzczonowie, legionisty i więźnia Auschwitz - „Bella ciao” cieszy się dużym zainteresowaniem czytelników i krytyków. Napisana żywym i pięknym językiem, dobrze się czyta. Tematyka tej powieści Piotra Siemiona dotyczy przełomowych lat powojennych, trudnych czasów walki nowego ze starym porządkiem. Dotyka ciemnych i jasnych stron ludzkiej duszy ukazanych przez niejednoznaczne wybory i zachowania. Krótkie rozdziały ułatwiają śledzenie losów cywilbandy, którą dowodzi były pułkownik Szest-Tyński. W warunkach zderzenia z tłumem uchodźców, przesiedleńców, zdemilitaryzowanym rosyjskim wojskiem wracającym z Zachodu na wschód, Tyński-pułkownik Szest szuka sprzymierzeńca w przedstawicielu nowej władzy. Porozumiewa się z porucznikiem Gamoniem-Bystrym, pogardzanym dawniej przez niego człowiekiem z ludu. Obaj w trudnej sytuacji w powojennym nadmorskim kaszubskim miasteczku to gubią się w swych porachunkach, to starają się nawzajem zrozumieć. Brud, smród, nędza ludzka opisana przez autora jest prawie namacalna. Odrzuca wręcz. A jednak wartka akcja, staranie Tyńskiego-Szesta i Gamonia-Bystrego o uratowanie przewalających się przez miasto tłumów przed możliwą zagładą, przynoszą efekt. Udaje się. A Tyński-Szest ze swymi podwładnymi usiłuje się wydostać na wolność, na morze i uciec na Zachód, do Szwecji. W wielu miejscach powieści wydaje się, że autor wyśmiewa wszelkie idee i sens ludzkiej walki o swój los. Coś tak jak w "Sokratesie tańczącym": Zło! Dobro! - prawda? - Ludzie, bogi, Cnota i wieczność, czyn i słowo, I od początku - znów, na nowo, Bogi i ludzie, dobro, zło, Rzeczpospolita, słowa, czyny, Piękno - to, tamto, znowu to! - - - Mój drogi - kpiny! Na pewno jednak powieść ukazuje podstawy późniejszych wyborów życiowych i ideowych, ludzi, którzy jak bohaterowie powieści "Bella, ciao" przeszli przez piekło walk pobratymców, piekło wojny z najeźdźcą, piekło czasu wyzwalania. A także tłumaczy ambiwalentne postawy kolejnych, współczesnych nam pokoleń. Monika Siemion

Piotr Siemion (rocznik 1961) to pisarz i tłumacz literatury anglosaskiej, z zawodu prawnik, autor powieści „Niskie łąki”, „Finimondo”, „Dziennik roku węża”. W latach 1988-2000 mieszkał w USA i Kanadzie. Jego debiutancka powieść "Niskie łąki" z roku 2000, o grupie młodych wrocławian, nie schodziła z list bestsellerów i została uznana za wybitną powieść pokoleniową, doczekała się adaptacji scenicznej we Wrocławskim Teatrze Współczesnym.